Introductie

Deze website geeft een overzicht van de klassiek Chinese teksten. Dit als voorbereiding op een diepergaande studie over de (politieke) filosofie en wereldbeeld van de klassieke tijd. Het accent ligt hierbij op de pre-Qin en de (vroege) Han periode. Zeg maar van de vroegste teksten tot aan teksten rond 200 na Chr.

De Periode van de Strijdende Staten (480 -220 v Chr.) was een rumoerige tijd waarin nieuwe vormen van denken en (politiek) handelen tot ontwikkeling kwamen. Deze periode eindigt met de eenwording van China en de vestiging van de Qin dynastie die al snel werd opgevolgd door de Han Dynastie (zie verder de pagina Tijdlijn).

Kernteksten

De geleerden uit de tijd van de Strijdende Staten bestudeerden de zogenoemde klassieken. Dit zijn teksten uit eerdere periodes van de Zhou dynastie. Het zijn: Boek der liederen, Boek der documenten, Boek der veranderingen, Boek der riten en de Lente- en Herfst-annalen.
De overgeleverde klassieken bevatten ook latere toevoegingen en aanpassingen. In de Han periode gingen deze teksten deel uitmaken van de Confuciaanse canon.
De eerste drie boeken zijn ook in het Nederlands vertaald. Het Boek der Veranderingen - Yijing of I Ching- is bekendste.

De kernteksten uit de periode van de Strijdende Staten zijn met name de Gesprekken (van Confucius), de Mozi, de Mencius, de Daodejing, de Zhuangzi, de Xunzi en de Han Feizi.

De Gesprekken, de Mencius de Daodejing en de Zhuangzi zijn ook in het Nederlands vertaald. De Daodejing is veruit de bekendste.

In de Han-periode werkten geleerden meer en meer samen, o.a. in de vorm van Keizerlijke of koninklijke academies. De overgeleverde werken zijn veelal compilaties en integraties van denkstromen uit verschillende regio' s, perioden en tradities. De bekendste zijn de Guanzi, de Lüshi Chunqiu en de Huainanzi.
Deze teksten zijn niet in het Nederlands vertaald. Het hoofdstuk Neiye uit de Guanzi vormt hierop een uitzondering.

Naast deze teksten bestaan er nog teksten op het terrein van economie, land- en waterbouw, krijgskunde, geneeskunde, geschiedenis, wis- en sterrenkunde.
Voorbeelden hiervan (en vertaald in het Nederlands) zijn het debat over Zout en IJzer, de Kunst van het Oorlogvoeren en de Neijing (over acupunctuur).

In 1993 verscheen een biblografische gids onder redactie van Michael Loewe. Hierin worden 67 teksten beschreven. Opgravingen zorgen voor nieuwe teksten en inzichten. De bekendste opgravingen zijn die van Mawangdui (uit 1973), Baoshan (1987) en Guodian. Daarnaast komen ook nog teksten uit particuliere verzamelingen (grafplunderingen) op de markt, die aan musea worden geschonken of die zijn aangekocht. Bekend zijn o.a de Shanghai Museum Manuscripten en de Qinghua University Manuscripten.

De pagina Teksten geeft een overzicht. Waar mogelijk wordt verwezen naar afzonderlijke pagina's waarin meer informatie over de teksten wordt gegeven (o.a beschrijving, inhoudsopgave en beschikbare vertalingen). Dit is een 'work in progres'.

De teksten zijn in de Han-periode ingedeeld in verschillende scholen. De periode van de Strijdende Staten wordt ook wel de ' periode van de honderd scholen' genoemd. Van deze denkrichtingen of tradities bestaan er nog twee: het Confucianisme en Daoisme. De andere stromingen waren of tijdgebonden of zijn geintegreerd in de genoemde hoofdstromen.

De opzet van de website is nu nog vooral bibliografisch. Op termijn zal de website een meer inhoudelijke insteek gaan krijgen waarin het overgeleverde gedachtegoed centraal komt te staan.